MGSPsycholog.pl

"Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką, jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręcząca wydaje się ta druga". Antoni Kępiński

Dzisiaj odbyłam wspaniałą rozmowę, po której nabrałam chęci do życia. Ogarnęła mnie ekscytacja i poczucie zachwytu nad tą relacją, którą mam z tym człowiekiem. Kiedy mówi do mnie, to czuję się tak, jakby mnie przytulał, mogłabym wtedy zrobić dla niego wszystko. On siedzi daleko ode mnie, ale każde jego słowo wypowiedziane takim delikatnym, miękkim głosem wibruje we mnie i muska moje ciało. Wtedy jest tak, jakbyśmy się dotykali. Od pierwszego naszego spotkania oczarował mnie i nigdy to się nie zmieniło, pomimo wielu burz, które nad nami przeszły.

Ponieważ przez większość życia lęk towarzyszył mi niemal cały czas, dziś napiszę o tym, Jak przestałam się martwić i zaczęłam żyć Zanim uporałam się z tym obezwładniającym uczuciem za jaki uważam lęk, minęło wiele czasu. Zatem wróćmy do początków. Kiedy byłam w przedszkolu, bałam się tam zostawać sama, nie czułam się dobrze pośród chmary rozkrzyczanych dzieci. Długo patrzyłam za odchodzącą do pracy mamą. Pamiętam taki przedsionek, stałam tam, dopóki ona nie zniknęła za rogiem.

Witaj! Stworzyłam dziś krótką, subiektywną listę zachowań i nawyków, które według mnie ułatwiają drogę do osiągnięcia szczęścia. Pomogły mi już wiele razy odzyskać równowagę i postanowiłam przekazać je Wam. 21 różnic pomiędzy ludźmi szczęśliwymi, a tymi, którzy nie mogą osiągnąć szczęścia ✔Życzą innym dobrze ✘Liczą, że innym się nie uda ✔Emanują radością ✘ Emanują złością ✔Akceptują zmiany ✘ Boją się zmian ✔Mają pasję ✘ Nie potrafią zająć się niczym na dłużej ✔Doceniają to, co mają ✘ Myślą o tym, czego jeszcze nie mają ✔Rozmawiają o rozwiązaniach ✘ Rozmawiają o ludziach ✔Pozwalają zwyciężać innym ✘ Przypisują sukcesy sobie ✔Wyznaczają sobie cele ✘ Działają bez planu ✔Mówią dobrze o innych ✘ Krytykują innych ✔Prowadzą dziennik ✘ Obiecują sobie, że zaczną prowadzić dziennik ✔Codziennie czytają ✘ Oglądają telewizję każdego dnia ✔Angażują się we wszystko, co robią ✘ Wykonują zadania bez

Jerome David Salinger Buszujący w zbożu (tytuł oryginału The Catcher in the Rye) Główny bohater Holden Caulfield to wrażliwy, nadmiernie wszystko analizujący szesnastolatek. Jego spojrzenie na otaczającą rzeczywistość wielokrotnie podczas lektury mnie zaskakiwało, ale to właśnie stanowi o wyjątkowości tej książki. Napisana w pierwszej osobie, zgrabna powieść o dorastaniu, która dzięki swej nienarzucającej się, niewartościującej formule wprowadza czytelnika w obszar własnej refleksji. Według mnie każdy kto sięgnie po tę prozę, odnajdzie w niej zarówno przestrzeń, w której spotka samego siebie, jak i skonfrontuje się z własnymi przekonaniami na poruszane na kartach powieści zagadnienia.

Mniej znaczy więcej Prosta, krótka sentencja, ale co właściwie dla mnie oznacza? Inspirujące słowa, które mogą być drogowskazem dla współczesnego człowieka. Przemawiają do mnie, ale dlaczego? Skłoniły mnie do przystanięcia. Pomyślałam po co tyle makijażu, tyle ozdób w domu, tyle butów, ubrań, tyle porcelany, mebli, tyle zabiegów o sympatię innych, wreszcie po co tyle niepotrzebnych słów? Mnie ta prosta myśl otworzyła drogę do wolności, do cieszenia się tym jaka jestem, będąc naturalną.

Najtrudniej jest zacząć. Może dlatego pisząc ten tekst, czuję tremę. Chcę być prawdziwa i wyrażać siebie, a to wymaga wysiłku. Oscar Wilde powiedział Człowiek najmniej jest sobą, gdy mówi we własnym imieniu. Daj mu maskę, a powie ci prawdę. Pomysł na tę stronę zrodził się około 2018 roku, choć nieśmiałe wizje bloga znacznie wcześniej. Jednak dopiero teraz, w październiku 2020 roku urealniły się moje fantazje. Przeszłam krętą drogę, ale jestem. Jak nigdy przedtem czuję się gotowa i zdeterminowana, by dzielić się z innymi moją wiedzą i doświadczeniem.