MGSPsycholog.pl

"Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką, jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręcząca wydaje się ta druga". Antoni Kępiński

Maski W teatrze życia maski nosimy od zawsze Chcemy czy nie, udajemy, kreujemy, stwarzamy Pozory, wizerunek, styl Prawdziwi jesteśmy, jeśli w ogóle się da Wyłącznie kiedy kurtyna opada Nie za dnia I pytasz mnie, czy tak wypada A ja ci chętnie odpowiadam Bo robię to i ja

Dziś odbyłam fascynującą rozmowę z ważną dla mnie osobą. Doznałam podczas niej wielkiego wzruszenia. Przedstawiłam pewną propozycję działań, których jako psycholog chciałabym się podjąć. Wtedy on poddał mój pomysł wnikliwej analizie i stwierdził, iż inicjatywa owszem jest ciekawa, ale za bardzo obciążająca dla mnie. Uznał, że powinnam chronić siebie i dbać o to, by inni nie przekraczali granic mojej prywatności. Ujęły mnie jego słowa, ponieważ odebrałam je nie tylko jako przejaw chęci zadbania o mnie, ale także jako wyraz jego wobec mnie sympatii.

Cztery wielkie Cierpliwość to taka spokojna mądrość. To dar niebios, jeśli się z nią urodzi ktoś. To wysiłek nie lada, jeśli musisz się jej nauczyć. To cnota, która wzmacnia twoje być. Cóż mogę o tobie powiedzieć dobrego? Zawiścią jesteś i podburzasz moje ego. Każesz mu walczyć o swoje na każdym kroku, Byleby mieć więcej i więcej na widoku. Nazywasz się skromność i choć się skrywasz, Widzę cię od razu, bo jesteś prawdziwa.

Wdzięczność odblokowuje pełnię życia. Zmienia to, co mamy w wystarczające, a nawet więcej. Przekształca opór w akceptację, chaos w porządek, zmieszanie w jasność. Może zmienić posiłek w ucztę, budynek w dom, nieznajomego w przyjaciela. Melody Beattie Kilka tygodni temu rozmawiałam z pewną kobietą, która na co dzień opiekuje się swoim czteroletnim wnukiem. Powiedziała mi, że marzy o tym, że nadejdzie taka chwila, kiedy jej synowa okaże teściowej wdzięczność za codzienną, ofiarną pomoc.

Dziś obserwacja, którą poczyniłam w ciągu ostatnich tygodni pandemii. Zauważyłam, że podczas rozmów w przestrzeni wirtualnej, ludzie starają się wykreować swój wizerunek także przy pomocy tła, które jest widoczne dla innych uczestników spotkania. Często wybieranym motywem przewodnim jest moim zdaniem regał z książkami. Zatem zastanawiam się jaki obraz siebie chcą pokazać przy pomocy archetypu książki. Jakie skojarzenia przywołuje taka książkowa półka. Pierwsze hasła jakie przychodzą mi na myśl to oczywiście wiedza, mądrość, oczytanie itd.

Czasem jest tak, że lubimy przeglądać się w innych osobach, jak w lustrze. Idealizujemy naszych partnerów po to, by nasze poczucie własnej wartości wzrosło. Przypisujemy więc bliskim cechy, których oni nie mają, ale my bardzo chcielibyśmy, by je posiadali, lub wręcz widzimy je w nich. Stąd nasz subiektywny osąd partnera, małżonka, kochanka tak często i tak znacznie różni się od opinii, jakie mają na temat tej osoby inni, którzy ją znają.

Od psychologii poznawczej do społecznej jeden krok, więc teraz pokażę drugą perspektywę omawianego zagadnienia. Kiedy więc zakładaliśmy, że ktoś ma takie lub inne cechy charakteru, a on nagle prezentuje inne zachowanie, pojawia się w nas tak zwany „dysonans poznawczy”. Jest to dość nieprzyjemne uczucie, stan napięcia, kiedy to posiadamy jednocześnie dwa elementy poznawcze, które są sprzeczne ze sobą. Spróbuję wytłumaczyć to na przykładzie. Wyobraźmy sobie swojego szefa. Uważamy o nim, iż jest człowiekiem sprawiedliwym i zawsze stara się oceniać ludzi wedle ich prawdziwej wartości.

(…) Tysiąc wypitych razem kaw, głupi myślałem, że cię znam… Moją dzisiejszą inspiracją są słowa z utworu „Syreny” Artura Rojka. Zadaję sobie bowiem pytanie, czy jest możliwe poznanie drugiego człowieka tak, by wiedzieć o nim wszystko i móc przewidzieć jego zachowania. Być może jest to spowodowane moimi ostatnio przeprowadzonymi rozmowami z bliskimi osobami, być może również wrażeniem pod jakim wciąż pozostaję po obejrzeniu serialu „On nowa” ( ang. The Undoing). Jest to miniprodukcja HBO.

Kto urodził się 26. października Według horoskopu autorstwa Jana Starży- Dzierżbickiego jestem kobietą poważną i głęboką, wywierającą wpływ na swe otoczenie. Lubię studiować prawdy głębokie i łatwo mogę obejść się bez towarzystwa innych. Sprawy życiowe widzę z odpowiedniej perspektywy i każde wydarzenie, jak i każdego człowieka oceniam wedle jego prawdziwej wartości. Okresy aktywności zmieniają się u mnie z okresami bierności. Tak długo zostaję z kimś w przyjaźni, jak długo go potrzebuję.

Czasem jest tak, że spotykam kogoś, rozmawiamy i pytam, co ta osoba lubi. Kiedy ktoś wyjawia mi swoje upodobania, to zdarza się nierzadko, że jestem zaskoczona i poruszona tym, jak bardzo niektóre nasze wybory są podobne. Bardzo lubię te momenty, kiedy okazuje się, że ktoś tak jak ja lubi… Dziś przygotowałam więc zestawienie tego, co w pewien sposób mnie definiuje, bo stanowi o tym, co na co dzień sprawia mi przyjemność, a zatem